به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ «سیمور هِرش»، روزنامه‌نگار و محقق همواره مایع عذاب نظام سیاست خارجی غربی بوده؛ کسی که افشاگری‌های بسیاری درباره کشتار دسته‌جمعی در «ویتنام» و شکنجه عراقی‌های در «ابوغریب» انجام داده است. سال گذشته مقاله او در مجله «نقد کتاب لندن» درباره قتل «اسامه بن لادن» منتشر شد و «هرش» در آن نوشته بود که داستانی که کاخ سفید برای همه تعریف کرده است به نظر شبیه داستان «آلیس در سرزمین عجایب» است. این ادعا خشم بسیاری از مسئولان را برانگیخت اما مردم عادی از آن استقبال کردند و آن را حقیقت محض درباره یکی از مبهم‌ترین اتفاقات تاریخ دانستند. حالا این مقاله به همراه دیگر مقاله‌های این مجله در باب مرگ «اسامه بن لادن» به صورت یک کتاب درآمده است.

«هرش» ادعا می‌کند که بر اساس گفته‌های مقامات سابق آمریکایی و پاکستانی دولت و سیستم نظامی می‌دانست که «بن لادن» از سال 2006 در «ایبت‌آباد» زندگی می‌کرد. وقتی آمریکایی‌ها این موضوع را دریافتند «پاکستان» با او همکاری کرد زیرا می‌ترسید در غیر این صورت آمریکا دیگر با آنها همکاری نکند.
در تاریخ دوم می سال 2011 «پاکستان» فضای هوایی خود را برای هلیکوپترهایی که حامل سربازان نیروی دریایی «آمریکا» که قوای خود را برای دستگیری «بن لادن» بسیج کرده بودند باز کرد. نیروهای آمریکایی تصمیم گرفتند او را به قتل برسانند. بعدها پریزیدنت «اوباما» قرار خود مبنی بر اینکه قتل او را برای یک هفته مخفی نگه دارد شکست و بی توجه به تنشی که ممکن است در «پاکستان» ایجاد شود مرگ «بن لادن» را در رسانه‌های کشور خود علنی کرد.

توضیح «هرش» از اتفاقات پذیرفتنی‌تر از گزارش مقامات رسمی است و از فیلم «سی دقیقه پس از نیمه شب» که درباره «بن لادن» ساخته شد جذاب‌تر بود اما قوی‌ترین بخش این کتاب به «سوریه» مربوط می‌شود. شاید به این دلیل که توضیحاتی درباره شرایط حال حاضر آن مطرح می‌کند. «هرش» در کتاب خود به ناتوانی «اوباما» در شکستن قدرت جهادی‌ها در این کشور و اصرار بیجای وی در رفتن «بشار اسد» اشاره می‌کند و همکاری «آمریکا» با «ترکیه» را دلیل اوج گرفتن و قدرت «داعش» و جبهه «النصره» که وابسته به آن است می‌داند.

این کتاب کوتاه جذابیت بسیاری در تاریخ خواهد داشت و می‌تواند مکمل خوبی برای مستند جدید «بی‌بی‌سی» به نام «درون کاخ سفید اوباما» باشد. «هرش» رئیس‌جمهور «اوباما» را به دلیل پافشاری خود در رسیدن توافق هسته‌ای با «ایران» ستایش می‌کند اما معتقد است سیاست خارجی او به صورت کل مانند سیاست خارجی «جورج دبلیو بوش» ضعیف است. وی در این کتاب می‌گوید: «رفتار او نیز مانند «جورج بوش» است که تلاش کرد به هر شکلی جنگ با عراق را توجیه کند و هوش زیادی در بیان داستان «بن لادن» از خود بروز نداد و ادعای او در باره به کارگیری سلاح شیمیایی «بشار اسد» علیه مردم خود کاملاً دروغ بود.»

قضاوت درباره کتابی که نسخه دولت در تعریف اتفاقی تاریخی را نقض می‌کند بسیار مشکل است. هیچ‌کس دلش نمی‌خواهد به مسائل با شک بنگرد اما «هرش» به خوبی حفره‌های ماجرای مرگ «بن لادن» را در کتاب خود توضیح می‌دهد و توضیحات او درباره «سوریه» نیز برای خواننده قابل درک است. هر قدر هم با شک به این کتاب نگاه کنیم باز باید یادمان باشد که توضیح او از اتفاقات موجود باورپذیرتر از هر کس دیگری است.